Napisane przez Problemy z unormowaniem świadczenia małżeńskiego pojawiają się w toku prac nad projektem ustawy o PPK. Przepisy regulujące instytucję świadczenia małżeńskiego krytykowane są m.in. za podstawowe błędy i daleko idący brak precyzji.
Instytucja świadczenia małżeńskiego nie jest pierwszą próbą realizacji polityki prorodzinnej w ramach krajowego rynku emerytalnego. Już w 1999 r. do projektu ustawy o Zakładach Emerytalnych wpisana została instytucja wspólnej emerytury dożywotniej. Emerytura ta miała być jedną z form wypłaty środków z OFE.
Wysoki koszt takiego rozwiązania oraz problemy z przygotowaniem dostatecznie precyzyjnych przepisów spowodowały, że idea wspólnej emerytury dożywotniej została zarzucona. Rozwiązanie podobnego typu nie znalazło się w projekcie ustawy o emeryturach kapitałowych z 2008 roku.
Podobne problemy z unormowaniem świadczenia małżeńskiego pojawiają się dzisiaj w toku prac nad projektem ustawy o PPK. Przepisy regulujące instytucję świadczenia małżeńskiego krytykowane są m.in. za podstawowe błędy i daleko idący brak precyzji.
Na przykład Rządowe Centrum Legislacji bardzo słusznie zwraca uwagę na fakt, że ustawa o funduszach inwestycyjnych nie zna pojęcia „rachunku małżeńskiego”. Rodzi to konieczność harmonizacji ustawy o funduszach inwestycyjnych z ustawą o PPK oraz wprowadzenia kolejnej skomplikowanej regulacji do porządku prawnego.
Ponadto powszechnie krytykowane jest błędne stosowanie w art. 90 projektu terminu „jednostki rozrachunkowe” zamiast „jednostki uczestnictwa”. Uwagę na ten problem zwrócono pierwszy raz na Serwisie Emerytalnym RP (https://serwisemerytalny.rp.pl/pierwsze-bledy-w-projekcie-ustawy-o-ppk/)
Komitet Stały Rady Ministrów bardzo słusznie krytykuje natomiast uzależnienie możliwości skorzystania z tego rozwiązania tylko przez małżonków, których PPK jest prowadzone przez tą samą instytucje finansową. Aby świadczenie małżeńskie miało szanse stać się realną alternatywą dla innych form wypłacania środków z PPK powinna istnieć możliwość skorzystania z tego rozwiązania również przez małżonków, których PPK będą prowadzone przez różne instytucje finansowe.
Z drugiej strony podważany jest sam sens instytucji prawnej świadczenia małżeńskiego. Komisja Nadzoru Finansowego wskazuje na brak wartości dodanej przy jednoczesnym wprowadzeniu szeregu restrykcji związanych z tą formą świadczenia.
Również Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych (IGTE) podważa sens wprowadzania świadczenia małżeńskiego i słusznie wskazuje na braki w projekcie ustawy o PPK. IGTE wytyka brak reguł postępowania w przypadku rozwodów lub ustania wspólności majątkowej w trakcie pobierania świadczenia małżeńskiego. Ta luka prawna będzie rodzić poważne problemy w prawidłowym funkcjonowaniu PPK. Tym bardziej, że wydłuża się przeciętna długość życia oraz wzrasta aktywność polskich seniorów.
Podsumowując instytucja świadczenia małżeńskiego z PPK jest ciekawym i dobrym pomysłem, ale niestety trudnym do prawidłowego wprowadzenia. Dlatego należy postulować eliminację tej instytucji prawnej na etapie budowy systemu PPK. W przyszłości można natomiast wrócić do idei annuitetu małżeńskiego i poszerzyć dopuszczalne formy wypłaty środków z PPK o świadczenie małżeńskie.
Last modified: 12 kwietnia 2018
